15 september 2020

De eerste dagen na de bevalling waren pittig. Charlie had last van naweeën en was (vooral ’s nachts) behoorlijk onrustig en veel aan het hijgen.

Dierenarts Henk Soede, van Maatschap Dierenartsenpraktijk Lopikerwaard, kwam op vrijdagochtend een kijkje nemen, we wilden geen herhaling van de vorige keer. Zover was het bij lange na niet maar voordat we het weekend in zouden gaan wilde ik wel graag een controle aan huis. Ik laat me niet meer vertellen dat ik met het hele spul naar een praktijk moet komen.
(Lees ons verslag bij het vorige nest) Helaas was de dierenarts die 2 jaar geleden aan huis kwam, niet meer werkzaam en een ander uit diezelfde praktijk wilde niet komen. Omdat ik goede berichten had gehoord over de praktijk in Lopik heb ik die gebeld en uitgelegd wat er gaande was. Deze dierenarts besloot, terwijl we elkaar nooit eerder ontmoet hadden, om gewoon langs te komen. Charlie heeft een calcium-injectie gekregen want dit was de vorige keer ook de oplossing en het beeld leek nu weer dezelfde kant op te gaan. Gelukkig ging het een dag later al veel beter en kon het genieten beginnen.

Vandaag zijn de pups 3 weken. De oogjes zijn inmiddels helemaal open en het buikschuiven veranderde in een vorm van tijgeren en nu zijn de eerste wiebelige stapjes gezet. De pups groeien als kool en wegen nu tussen de 800 – 900 gram. Ook hebben ze hun eerste vleespapje gehad en dat werd vliegensvlug naar binnen gesmikkeld. Al 2 keer zijn de nageltjes geknipt en ze zijn voor de 1e keer ontwormd. Tante Daisy en oma Gina vinden het ook allemaal even leuk en (in tegenstelling tot de eerste dagen) Charlie vindt het ook prima dat zij geregeld even een kijkje nemen.

De pups worden steeds wijzer en ondernemender en staan voor de opening van de werpkist mama Charlie op te wachten. Hierdoor vond Charlie het heel lastig om erin te springen. Dit heeft ons doen besluiten om de kist maar te verwijderen. Puppies los in de ren met 3 weken leeftijd is wat eerder dan voorheen, maar met wederom zomerse temperaturen is het goed te doen.

Op 31 augustus, mijn verjaardag, zei Ruud: “Ik denk dat je cadeautje daar in de kist ligt”. YEAH, er mag een teefje blijven. Welke van de drie? Dat gaan we de komende tijd goed tegen elkaar afwegen. Wordt het de donkere brindle teef met het rode bandje, de brindle teef met de twee witte voetjes en het gele bandje of toch de rode teef met het groene bandje?? We nemen de tijd voor onze keus, het moeten eerst een beetje hondjes worden.

Published by